Nöbetçi Eczaneler
Bayburt’ta babası Ahmet Yavuz’un 1948 yılında askerlik misyonu sırasında öğrendiği fotoğrafçılık mesleği, aile mesleği oldu.
Yavuz Ailesi, 3 nesildir fotoğrafçılık mesleğini kentte ihtimamla sürdürüyor.
Ahmet Yavuz, Zonguldak’ta başladığı fotoğrafçılık serüvenini 1967 yılında Bayburt’a taşıyarak kentin birinci fotoğraf stüdyosunu kurdu.
BABASINDAN EDİNDİĞİ TECRÜBEYİ YAŞATIYOR
Henüz ilkokul çağlarındayken babasının yanında çıraklığa başlayan Sadık Yavuz, mesleğin inceliklerini öğrendi. Yıllar geçtikçe fotoğrafçılığa tam manasıyla adım atan Yavuz, babasından edindiği bilgi ve tecrübeyi yarım asırdan fazla bir müddettir yaşatıyor.
Fotoğrafçılık yaptığı sırada gazetecilik teklifleri alan Yavuz, çeşitli gazetelerde çalıştı.
KARANLIK ODADAN DİJİTAL ÇAĞA
Yavuz, fotoğrafçılık mesleğinin teknolojiyle birlikte geçirdiği değişime yıllar içerisinde şahitlik etti. Karanlık oda, periyodun flaşı olarak bilinen sarı ışık üzere zahmetli süreçlerden dijital çağa geçişi şahsen deneyimleyen Yavuz, dijitalleşme sürecinden de bahsetti.
Mesleğe başladığı birinci yıllardan itibaren teknolojik gelişmelere ayak uydurduğunu aktaran Yavuz, “Fotoğrafçılık o devirlerde teknolojiye nazaran dizayn oluyordu. O yıllardaki sokak fotoğrafçılarını uygun tanırım, sokak fotoğrafçıları vardı. Biz stüdyo fotoğrafçısıydık. Körüklü makinelerimiz vardı.
Değişen teknolojiye ayak uydurmaya çalıştık. Gelişmelerimizi teknolojiye nazaran ayarlıyorduk. Bu mesleği babamla 2015 yıllarına kadar birlikte yürüttük. Babam çok yeterli bir fotoğrafçıydı, fotoğraftan çok düzgün anlayan, fotoğrafçılık altyapısı olan biriydi.
Biz babamdan o periyotlarda çok faydalandık, fotoğrafçılığı ondan öğrendik. Fotoğraf nasıl çekilir, fotoğraflar nasıl hazırlanır, banyolar nasıl yapılır hepsini öğrendik. Sarı ışık periyotlarını, körüklü makine devirlerini gördük.
Babam da bize severek öğretiyordu. Vakit ilerledikçe teknoloji de ilerledi, dijitale geçtik. Benim yaşım ilerledi ancak mecbur biz de dijitale ayak uydurmaya başladık, dijital olarak çekim yapıyoruz, fotoğraflarımızı o biçimde çekiyoruz” sözlerini kullandı.
“FOTOĞRAFÇILIK VE GAZETECİLİĞİ BİR ORTADA YÜRÜTTÜM”
Babasının da o yıllarda tirajı yüksek bir gazetede foto muhabiri olduğunu söyleyen Yavuz, babasından farklı olarak muhabirlik yaptığını, gazetecilik mesleğine de bir merakla adım attığını vurguladı.
Yavuz, iki farklı mesleği bir ortada yürüttüğünü söz ederek, “Fotoğrafçılık mesleği benim baba mesleğim. Babam bu mesleğe askerde başladı, daha sonra Zonguldak’ta sürdürdü. 1956-1957 yıllarında Bayburt’a geldi, stüdyo açarak fotoğrafçılığa başladı. Alışılmış biz de bu periyotlarda çocukluk çağlarımızda, ilkokul birinci sınıfa başladığım yıl babama çırak oldum.
Dükkana daima gidip gelip yardım ediyordum. Daha sonra fotoğrafçılığın inceliklerini muhakkak bir yaştan sonra kavradıktan sonra mesleği tam yapmaya başladım.
Hem fotoğrafçılık hem de gazetecilik mesleğini sürdürmeye başladım, gazeteciliğe 1964 yılında başladım. O periyotlarda iki mesleği bir ortada yürüttüm. Kaşeli muhabir olarak çalışıyordum ancak mesleği severek yapıyordum” formunda konuştu.
“SEVEREK YAPIYORSANIZ ÇOK HOŞ BİR MESLEKTİR”
Bayburt’a birinci matbaayı getiren ve kentin birinci duayen gazetecisi olan Osman Okutmuş’un teşebbüsleriyle 1993 yılında kurulan Bayburt Gazeteciler Cemiyeti’nde de 15 yıl boyunca başkanlık yapan Yavuz, Okutmuş ailesinden de mesleğe dair birçok şey öğrendiğini lisana getirdi.
Yavuz, fotoğrafçılık mesleğinde yarım asrı aşkın süreyi geride bırakırken, ömrünü adadığı fotoğrafçılık mesleğini yıllarca severek yaptığını, “Fotoğrafçılık hoş bir sanat, sevilen bir meslek. Severek yaparsanız çok hoş bir meslektir, ben de mesleğimi çok seviyorum” sözleriyle lisana getirdi. İlerleyen yaşına karşın mesleğini aşkla sürdüren Yavuz, sabahın erken saatlerinde fotoğraf stüdyosuna gelerek, çekimler yapıyor.
