Uzun yıllar kasaptı, hastalığından ötürü işini bıraktı, şimdilerde bir camii avlusunda çadırda yaşıyor…
53 yaşındaki Ali Eriş, uzun yıllar yaptığı kasaplık mesleğini, akciğer hastalığından ötürü 9 yıl evvel bıraktı. Eriş, geçimini sağlamak için ayakkabı boyacılığına başladı. Geçtiğimiz günlerde de küçük motosikletine eşyalarını ve civcivlerini yerleştirerek Aydın’dan Eskişehir’e yola çıktı.
KALACAK YERİ OLMADIĞI İÇİN SOKAKLARDA KALIYOR
Eriş, seyahat yaparken sıklıkla yolda kalmasından ötürü 20 günde Eskişehir’e ulaştığını lakin kalacak bir yeri olmadığı için sokaklarda yatıp kalktığını söz etti. Gündüz saatlerinde eşyalarını toplayarak civcivleriyle birlikte kent merkezinde gezen Eriş’in, ortaya çıkan manzaraları dikkat çekti.
”DAMLARDA VE BESİHANELERDE BÜYÜDÜM”
Ali Eriş, gezerek Aydın, Nazilli, Denizli ve Afyonkarahisar’dan geldiğini söyleyerek, “Aşağı üst 1 hafta Afyonkarahisar’da kaldım. Oradan güzelim kente Eskişehir’e geldik. Buraya 50 CC’lik motosikletle ulaştım. Yatak, yorgan, çadır ve bu hayvanlarla bir arada seyahat ettim. 20 günden beri yollardayız. Buraya yazları ziyarete geliyorum.
Denizli’de ayakkabı boyacılığı yapıyordum, fakat olağanda kasabım ve yıllarca hayvan kesmedim. Zira ben onlara kıyamam, o yüzden daima et sıyırdım. Damlarda ve besihanelerde büyüdüm. Çocukların hayvan sevgisinden yoksun kalmaması için gittiğim yerlerde kendi adıma hayvan alırım ve sevdiririm.
”EN HOŞ ŞEY HAYVAN SEVGİSİYLE ÇOCUKLARI SEVİNDİRMEK”
Kuzu, keçi, ördek ve tavşan olur, hiç fark etmez. Burada tekin ördeği, damat civcivi ve makine civcivi var. Yakında Afyonkarahisar’dan tavşanlar geliyor. Hoş bir küme oluşuyor. Maksadım, bir besihane yahut bir müstakil konut bulup bugün dışarıda hayvanları okşattığımız üzere hoş bir yerde bunu yapmak.
Hayvanları kısım bölüm kümeslere ayırarak ‘Ali Babanın Çiftliği’ni kurmak, çocuklara o denli bir yerde müzikler eşliğinde hayvan okşatmak istiyorum. Bu dünyada en hoş şey, hayvan sevgisiyle çocukları sevindirmek. Onları sevindirmek bizim mutluluğumuz.” şeklinde konuştu.
”ONLAR BENİM HAYAT ARKADAŞIM ÜZERE OLDU”
Eriş, dolaşırken yanından ayırmadığı hayvanları satmadığını söylerken, “Satılık değil, satmıyoruz. Satan yerlerimiz var, vatandaşı oraya gönderiyoruz. Bunlar okşamalık. Ben onu sattığım vakit tekrar hayvan almam gerekiyor. Ayrıyeten, onlar kaçmazlar. Bana alıştılar, birlikte yatıp kalkıyoruz.
Porsuk’ta suya koyuyoruz, yemliyoruz. Onlar benim hayat arkadaşım üzere oldu. Onları ben çok seviyorum, hayvanları çok seviyorum. İnsanları da seviyorum fakat hayvan sevgisi biraz fazla.” şeklinde tabir etti.
TARİHİ GEÇMİŞ ESERLERLE KARNINI DOYURUYOR
25 yıldır evsiz olduğunu belirten Ali Eriş, şeker ve hipertansiyon hastası olduğunu, bir müddettir de Ömür Camii etrafına kurduğu çadırda ömrünü sürdürmeye çalıştığını, marketlerin çöpe attığı tarihi geçmiş eserlerle karnını doyurduğunu tabir etti. Eriş, güçlü bir devirden geçtiğini ve bilhassa tedavi olma konusunda büyük külfetler çektiğini söyledi.
”GÖRÜNDÜĞÜ ÜZERE BU ÇADIR EVİMİZ”
Ali Eriş, Ömür Camii önünde kurduğu çadırda hayat kaidelerini anlatıp, “Evimiz yok. Göründüğü üzere bu çadır meskenimiz. İnşallah bir gün meskenimiz olur. Sıkıntı bir hayat. Marketler tarihi geçen eserleri çöpe atıyorlar, sağlamlarını içlerinden çıkarıp yiyorum. Hayvanları da o biçimde besliyorum.
Ben bu kenti seviyorum, beğeniyorum. Her sene olduğu üzere rahatsızlığım için geldim. Şeker, tansiyon hastasıyım. Burada hayat buluyorum. Serin memleket, insanı güzel. Yıllarca Aydın’da oturdum. Vaktinde miras konutumuz vardı, satıldı. Dayılarım, annemin kardeşleri, vaktinden herkes payını aldı.
”KİMSEYE KENDİMİ ACINDIRMAK İSTEMİYORUM”
Hanımdan ayrıldı ayrılalı yani aşağı üst 2000’den beri sokaklardayım. Beden vakit zaman ateş yapıyor, kolay değil. Sıhhatime dahi baktıramıyorum. Şu anda bilhassa şeker ve hipertansiyonum var. Tansiyon biraz yüksek. Tedavi olmakta zorlanıyorum.
Kimseye kendimi acındırmak istemiyorum lakin durumum bu, beşerler hassas olsunlar. Düşmez kalkmaz bir Allah, bu hayatta kimin ne olacağı belirli olmaz. Çok sıkıntı bir dönemdeyim. Derler ya, ‘Mayasız yoğurt tutmuyor.’ Ben bir türlü tutturamadım. Direniyorum lakin zorlanıyorum, olmuyor.” dedi.