İsrail’in gizli silahları: ABD’yi kandıran nükleer gerçek

İran’ın nükleer programının ortaya çıkması uzun bir kedi-fare oyununa yol açtı.

Bu oyun, Tahran’ın nükleer silah edinmesini yasaklayan lakin bilhassa İsrail tarafından yetersiz olduğu gerekçesiyle eleştirilen ABD öncülüğündeki 2015 mutabakatıyla sonuçlandı.

Trump 2018’de ABD’yi bu mutabakattan çekti ve daha uygununu müzakere edeceğini argüman etti. Lakin hiçbir vakit yapmadı. Washington Post muhabiri Glenn Kessler, bahisle ilgili bir haberinde “Eğer İran bir nükleer aldatma oyun kitabı izlediyse, bu İsrail tarafından yazılmıştır” dedi.

Amerikan Bilim İnsanları Federasyonu araştırmacılarına nazaran İsrail’in uçaklardan, karadan karaya balistik füzelerden ve muhtemelen seyir füzelerinden fırlatılabilen 90 nükleer savaş başlığına sahip olduğu kestirim ediliyor.

HER ŞEY BU TÜRLÜ BAŞLADI

İsrail’in birinci başbakanı David Ben-Gurion, 1950’lerin ortalarında İsrail’in Arap komşularına karşı bir sigorta poliçesi olarak nükleer silaha muhtaçlığı olduğuna karar verdi. İsrail 1950’lerde ve 1960’larda nükleer silah yapmak için gerekli teknoloji ve malzemeyi gizlice elde etti ve birçok vakit ABD ve öbür hükümetleri niyetleri konusunda yanılttı.

1956’daki Süveyş krizinden sonra Fransa, İsrail’in Negev çölünde Dimona reaktörünü inşa etmesine gizlice yardım etti.

Fransız yetkililer tereddüt etmeye başlayıp İsrail’e durması için baskı yapınca Tel Aviv bir uzlaşma önerdi: İsrail’in nükleer silah yapma niyeti olmadığına dair garanti vermesi karşılığında Fransa, projenin tamamlanmasına yardımcı olacak ve milletlerarası kontrollerde ısrar etmeyecekti.

ABD İSTİHBARATI ZIMNÎ TESİSİ KEŞFETTİ

Aynı teminatla Norveç de İsrail’e, nükleer reaktörlerde hem nötron geciktirici hem de soğutucu olarak hayati bir role sahip olan ve denetimli bir nükleer tepkiye katkıda bulunan ağır su tedarik etti.

ABD istihbaratı 1950’lerin sonunda çölün derinliklerindeki kapalı tesisi keşfettiğinde, İsrailli yetkililer bunun yalnızca bir dokumacılık fabrikası olduğunu söyledi. Bunun yanlış olduğu ortaya çıkınca öteki bir açıklama getirdiler: Nükleer silah üretimi için gerekli olan kimyasal yine sürece tesisine sahip olmayan, büsbütün metalürjik bir araştırma tesisiydi.

Yeni seçilen John F. Kennedy, nükleer silahların mümkün yayılmasından tasa duyarak İsrailli yetkililere tertipli kontroller için baskı yaptı. 1961’de bir teftiş grubu, tesisin bir silah programı için gerekli olan plütonyum yine sürece üzere gerekli tesislerden mahrum olduğu sonucuna vardı.

ARAP ÜLKELERİNİ İKNA ETMEK İSTEDİLER

ABD’li yetkililer, başta Mısır olmak üzere Arap ülkelerini İsrail’in bilinmeyen bir bomba programı olmadığına ikna edebilmek için tertipli kontroller istese de George Washington Üniversitesi Ulusal Güvenlik Arşivi’nden elde edilen kayıtlar, İsrail’in ek kontrolleri ertelediğini ya da geciktirdiğini gösteriyor.

Ta ki Kennedy Temmuz 1963’te yeni İsrail Başbakanı Levi Escal’e sert bir ileti gönderene kadar. Mektup aslında istifa etmiş olan Ben Gurion için yazılmıştı. Kennedy, “İsrail’in nükleer teşebbüsleri üzere barış için hayati değer taşıyan bir mevzuda emniyetli bilgiye sahip olamayacağımıza karar verilirse, ABD’nin İsrail’e olan bağlılığı önemli biçimde tehlikeye girebilir” diye yazdı ve Amerikalı bilim insanlarının, Dimona kompleksinin tüm alanlarına sınırsız erişimi olması gerektiğini ekledi.

Bir ay sonra Escol, tesisin barışçıl kullanımlarına işaret eden bir karşılık verdi. 1964’te bir ABD teftiş grubu, silah üretim kapasitesinin olmadığını doğruladı.

Ancak müfettişler yanlış bir varsayımla hareket ediyorlardı: İsrail’in bir plütonyum tekrar sürece tesisi yoktu. Aslında reaktörün altında bir tane inşa edilmişti. İsrailliler oraya giden asansörleri düzmece duvarlarla gizlemişlerdi.

SAHTE ODA, GEÇERSİZ PANELLER…

Sahte bir denetim odası inşa edildi. Uydurma denetim panelleri, ölçüm aygıtları ve yirmi dört megavatlık bir reaktörün (İsrail’in Dimona’da olduğunu argüman ettiği gibi) termal çıkışını ölçüyormuş üzere görünen bir bilgisayar vardı.

Bundan evvel düzmece denetim odasında kapsamlı tatbikatlar yapılmış, İsrailli teknisyenler, Amerikalılar geldiğinde rastgele bir yanılgı yapmamaya çalışmışlardı. Emel müfettişleri tekrar sürece tesisinin olmadığına ya da olmasının mümkün olmadığına ikna etmekti.

NİXON-MEİR ANLAŞMASI

1968 yılına gelindiğinde, CIA İsrail’in nükleer silahlara sahip olduğuna ikna olmuştu; tam da Nükleer Silahların Yayılmasını Tedbire Mutabakatı (NPT) müzakereleri sona ermek üzereydi.

ABD’li yetkililer vakti geri almak ve İsrail’i nükleer kapasitesinden vazgeçmeye zorlamak için artık çok geç olduğu sonucuna vardılar.

Dönemin Başkanı Nixon ve İsrail Başbakanı Golda Meir, 26 Eylül 1969’da Beyaz Saray’da yaptıkları özel bir toplantıda zımnî bir muahede yaptılar: İsrail silahlarını açıklamayacak ya da test etmeyecekti. Buna karşılık ABD de Dimona’ya yaptığı ziyaretleri durduracak ve İsrail’e Nükleer Silahların Yayılmasını Tedbire Mutabakatı’nı imzalaması için baskı yapmayacaktı.

UYDUYA YAKALANDI

1979 yılında, 1963 Kısmi Test Yasağı Mutabakatına ahengi izlemek üzere tasarlanmış bir ABD uydusu (Vela 6911) Güney Afrika açıklarında mümkün bir nükleer deneme tespit etti. Dönemin ABD Başkanı Jimmy Carter ve öteki ABD’li yetkililer bunun Nixon-Meir mutabakatını ihlal eden bir İsrail denemesi olduğundan şüphelendiler.

O devirde Kongre’de yardımcı olarak misyon yapan Leonard Weiss 2011 yılında yazdığı bir yazıda hem Carter hem de Reagan idarelerinin İsrail’i işaret eden istihbarat bilgilerini görmezden geldiğini ya da kıymetsiz gösterdiğini belirtti.

Weiss, üst seviye istihbarat yetkilileri ve bilim beşerlerine atıfta bulunarak, “Bunun Güney Afrika’nın yardımıyla İsrail’in yaptığı bir nükleer deneme olduğuna dair delillerin tartısı çok fazlaydı” dedi.

İsrail bu denemeyi hiçbir vakit resmi olarak kabul etmedi. Fakat öbür uzmanlar ispatlara ve bu türlü bir örtbas olayının gerçekleştiğine kuşkuyla yaklaşmaya devam ediyor.

Glenn Kessler’e nazaran İsrail, atom bombasının düşman komşularının ezici gücüne karşı bir sigorta poliçesi olacağına inanarak en güçlü destekçisi ABD’yi bile nükleer emelleri konusunda yanılttı.