Türkiye’de en fazla çocuk Şanlıurfa’da

Türkiye, 85 milyon 664 bin 944 kişi nüfusu ile nüfus büyüklüğüne nazaran 194 ülke ortasında 18. sırada yer alırken, dünya toplam nüfusunun yüzde 1’ini oluşturdu.

2024 yılı sonu prestijiyle, Türkiye nüfusunun 21 milyon 817 bin 61’ini çocuklar oluşturdu.

Çocuk nüfusun yüzde 51,3’ünü erkek çocuklar, yüzde 48,7’sini kız çocuklar oluşturdu.

Çocuk nüfus oranı dünya ortalaması, 2024 yılında yüzde 29,6 oldu. Türkiye’deki çocuk nüfus oranının yüzde 25,5 ile dünya çocuk nüfus ortalamasının altında kaldığı görüldü.

Türkiye’nin çocuk nüfus oranının yüzde 25,5 ile AB üyesi 27 ülkenin çocuk nüfus oranlarından daha yüksek olduğu görüldü.

ŞANLIURFA BİRİNCİ SIRADA

Şanlıurfa, en koyu kırmızıyla gösterilmiş ve yüzde 40,1’in üzerinde çocuk nüfusu oranıyla Türkiye’de bu alanda birinci sırada yer almakta.

Onu takip eden vilayetler genelde Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde: Şırnak, Siirt, Mardin, Batman, Ağrı, Muş, Bitlis üzere vilayetler koyu renkte. Bu da çocuk nüfusunun yüzde 34 ile 40 ortasında olduğunu gösteriyor.

İstanbul, İzmir, Ankara, Edirne, Kırklareli, Çanakkale, Eskişehir, Muğla üzere batı ve kuzeybatı vilayetleri ise açık renklerle gösterilmiş; bu da çocuk oranının yüzde 22’nin altında olduğunu gösteriyor.

DOĞU İLE BATI ORTASINDAKİ FARK AÇILIYOR

Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) 2024 datalarına nazaran, vilayetlere nazaran çocuk nüfusunun toplam nüfus içindeki oranları dikkat alımlı bölgesel farklılıklar ortaya koydu. En yüksek çocuk nüfusu oranına sahip vilayet, yüzde 40’ın üzerindeki oranla Şanlıurfa oldu. Onu, yeniden Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nden Şırnak, Siirt, Mardin, Batman ve Ağrı üzere vilayetler izledi.

TÜİK bilgileri, bilhassa doğu vilayetlerinde çocuk nüfusunun toplam nüfus içindeki hissesinin epey yüksek olduğunu ortaya koyarken, batıdaki büyükşehirlerde bu oran giderek azalıyor. İstanbul, Ankara, İzmir, Eskişehir, Çanakkale ve Muğla üzere gelişmiş kentlerde çocuk nüfus oranı yüzde22’nin altına gerilemiş durumda.

UZMANLAR NE DİYOR?

Nüfus uzmanları, bu tabloyu Türkiye’de bölgesel doğurganlık farkları, göç hareketleri ve sosyoekonomik şartlar ile açıklıyor.

Doğu vilayetlerinde çocuk sayısının daha yüksek olmasının, eğitim, sıhhat ve toplumsal hizmet altyapısının planlanmasında dikkate alınması gerektiğini belirten uzmanlar, batı vilayetlerindeki düşüşün ise uzun vadede yaşlanan nüfus meselesini gündeme getirebileceğine dikkat çekiyor.